Ten eerste, wat is het tegenwoordig met al die hashtags buiten twitter? Dat staat toch infantiel… Zulke dingen moeten alleen ironisch gebruikt worden. Wanneer het, zoals tegenwoordig steeds vaker het geval is, in alle serieusheid op de ‘ouderwetse’ media verschijnt, keert mijn maag altijd een beetje om.
Bron: NYTimes.com
Social media dingen als hashtags of van die msn-taal moeten gewoon op hun respectievelijke platformen blijven. Elk gebruik daarbuiten staat dom en kinderachtig. Ironie is de enige uitzondering.
Maar goed. Ik dwaal af van een onderwerp waarover ik nog niet eens begonnen ben. Door veel te warm weer heb ik vannacht maar vijf uur geslapen. Nou is dat op zich niet zo’n heel grote ramp, ik ga vanavond gewoon vroeg naar bed. Maar het weinige slaap zorgde ervoor dat ik vanmorgen heel vroeg live de resultaten van het EU-referendum in het Verenigd Koninkrijk op Twitter binnenkreeg.
Het leek op een positief einde af te stevenen: het Verenigd Koninkrijk zou in de EU blijven. Maar dan toch, met een minimale overwinning kreeg het ‘tegen’-kamp de meerderheid van de stemmen. De burger heeft gesproken: met 48.1% van de stemmen tegenover 51.9% verloor het ‘remain‘-kamp. Het verschil is zo klein dat er nu alweer petities rondgaan voor een nieuw referendum; het blijf-kamp is, terecht, verontwaardigd.
Een feit blijft: kiezers hebben zich laten leiden door angst, domheid en populisme. Het was dan ook niet verbazend dat Donald Trump, op dat moment in Schotland, blij was met de uitslag. Ook de Russen waren blij. En Weird Guilders natuurlijk ook. Als die blij zijn is er iets goed mis. Alleen al door hun reacties zou elk weldenkend mens moeten opmaken dat het vertrek van het Verenigd Koninkrijk een ramp is.
Ironie zit de feiten echter dicht op de hielen. Zodra de uitslagen binnen waren daalden de koersen van de Pond en de Euro, maakten de Dow Jones een verlies van 2,8 procent, NASDAC had een verlies van 3,6 procent en de AEX in Amsterdam staat op een verlies van 5,2 procent. Ook banken als JP Morgan en PNB Paribas overwegen een vertrek uit ‘the City’, het zakelijke district in Londen.
Maar leert men hiervan? Neen, nog op dezelfde dag roept Geert Wilders om eenzelfde referendum in Nederland. De SP wil ook een referendum, met als doel dat de Europese commissie wordt afgeschaft. Een Europese Unie zonder dagelijks bestuur. Nee, dat is nog eens een goed idee!
Als ik zo’n hele dag twitter bijhoud, de live-blogs op NRC.nl lees of de kranten er op na sla, kan ik mijn oog soms niet geloven. De eeuwige domheid van mensen. De reacties van de ‘winnaars’ van de #Brexit zijn zo ontzettend walgelijk dat ik het enorm goed begrijpt dat Brits PM David Cameron vandaag zijn ontslag aanbood. Hij vond dat hij niet de juiste persoon was om de huidige koers voort te zetten. De woorden ‘zinkend schip’ werden niet uitgesproken, maar waren daarom des te meer in de subtext te vinden.
Wat het meeste opvalt is het verschil in stemmers. En dan vooral hun leeftijd. De ‘remain’ stemmers waren veelal jonge mensen. De ‘leave’ stemmers vooral ouderen. Een mooi commentaar kwam ook van de founding editor van BuzzFeed UK, Luke Lewis:
Zolang er mensen zijn die anderen angst aanjagen om hun punt te maken, of mensen die wel met gegronde argumenten en feiten aankomen ‘fearmongers’ noemen, komen we steeds dichter bij een onvermijdelijke afgrond te staan. Angst en domheid hebben er voor gezorgd dat het Verenigd Koninkrijk niet meer bij de EU hoort. Angst en domheid kunnen datzelfde resultaat teweegbrengen in Nederland. Angst en domheid zullen Donald Trump in het najaar tot Amerikaans president kiezen.
Er moet dus enorm snel iets gebeuren… Maar wat?
Wegens Succes Gecanceld 
Mogen de Amerikanen aub slimmer zijn en niét voor Trumpertje kiezen please…..
Luke Lewis heeft het mooi verwoord. In veel welvaartsstaten is dezelfde beweging waar te nemen. De ‘angst van de babyboomers’ om ook maar één cent te verliezen aan immigranten, mensen die vaak gevlucht zijn voor oorlog of uiterste armoede, is voor hen ondragelijk. De welvaart mag en zal niet gedeeld worden. Leiders, voor zover ze worden geaccepteerd, kunnen het niet omkeren. Rede en ratio verliezen het van sentimenten en onderbuikgevoelens. Tegelijkertijd is het te gemakkelijk om hele bevolkingsgroepen (babyboomers, laaggeschoolden, lagere sociale klasse) de schuld te geven. Hoe verleidelijk ik het zelf ook vind. We zullen een manier moeten vinden om de angsten van groepen te begrijpen, te luisteren en hen helpen om de situatie vanuit meer dan één gezichtspunt te benaderen.
Het moeilijke van de dialoog aan gaan met verschillende groepen, is dat er in alle groepen domme mensen zitten. Het zijnn niet -alle- babyboomers die ‘leave’ stemden. Ook niet alle jongeren hebben ‘remain’ gestemd. Angst en domheid zijn niet in een groep in te delen, vrees ik.
Wat voor de één als dom wordt bestempeld, kan voor de ander de ‘waarheid’ zijn. De tegenstellingen worden steeds nadrukkelijker en de dialoog daardoor steeds lastiger.
Juist. Maar wel een ongeïnformeerde waarheid, want, zoals blijkt uit zoektermen van google: mensen zijn pas ná het referendum gaan kijken wat het nu precies inhield.
Hahaha ja! Dat woord, brexit… Ik werd al gestoord van de grexit en toen kregen we deze ook nog eens. Gruwelijk irritant.
Verder word ik nogal depressief hiervan, heel hard duimen draaien dat het bij deze ene domme overwinning blijft…