Met de blog over die gelekte foto’s nog in gedachten, wil ik het toch eens hebben over kwetsbaarheid. Over jezelf openstellen voor mensen of dingen en uit je comfort-zone stappen. Kortom, over moed.
Volgens het woordenboek is moed: ‘dapperheid, het niet bang zijn of niet toegeven aan zijn angst’. Iedereen kent het wel. Bruce Wayne die zijn angst voor vleermuizen overkwam en ze ‘eigen’ maakte als Batman. Of Neville Longbottom, die het opnam tegen Voldemort door Nagini te doden, op een moment dat alles verloren leek. Iets ondernemen, zelfs al is het eng.
In literatuur is moed overal wel te vinden. Kijk naar Frodo en zijn queeste om de Ring te vernietigen. Maar moed zit ook in andere dingen. Soms is er moed voor nodig om elke dag weer je bed uit te komen, bijvoorbeeld. Of om mensen aan te spreken. Gesprekken starten. Nu is dat veel minder grootschalige moed als die in films of literatuur, maar daardoor niet minder belangrijk.
Gisteren hadden wij een Historische Kroegentocht. Georganiseerd door de UHSK (Utrechtse Historische Studentenkring). Vier kroegen, vier colleges van ongeveer tien tot vijftien minuten. Erg interessant. En erg gezellig. Maar ook zo ontzettend moeilijk. Ik houd niet zo van drukte, veel mensen bij elkaar. Een overblijfsel van toen het een tijdje geleden enige tijd niet zo goed ging.
Toch ben ik gegaan. En het was erg interessant. En beter nog: gezellig. Een half jaar terug had ik zoiets nooit gedaan.
Bij Journalistiek hadden we ook een studievereniging, RAAK, maar afgezien van enkele door hun georganiseerde gastcolleges ben ik verder nooit naar een feest of zo geweest. Niet omdat het niet leuk was, of omdat de mensen vervelend waren. Integendeel. Voor een groot deel heb ik het toen verkeerd aangepakt. Naïviteit, want eerste studie, maar ook misschien een zeker angst voor die mensenmassa’s, de harde muziek of de discolampen. Nu, met geschiedenis, ben ik gewoon gegaan. En ben ook van plan naar meer dingen te gaan. Borrels, feestjes. Omdat het van mezelf moet. Om te vermijden dat ik weer te lang alleen op een kamer zit met mijn gedachten.
En het praten met mensen. Daar moet ik mezelf ook toe dwingen. Een mooi voorbeeld deed zich toevallig ook gisteren voor. Na de Historische Kroegentocht stond ik op de bus te wachten en raakte onverhoopt in gesprek met een jongen en een meisje. Zij studeerde Economie, hij Cultuurgeschiedenis. Leuke mensen, aardig gesprek mee gehad tot aan Utrecht CS.
Zulke dingen zou ik voorheen nooit doen. Niet omdat het niet in me op zou komen, maar omdat er toch altijd iets was dat me tegenhield.
Langzamerhand is dat ‘iets’ aan het verdwijnen.
Wegens Succes Gecanceld 
Ik las vorige week in een notitieboekje van september 2012 en daar had ik een lijstje in gezet van dingen die buiten mijn comfort zone lagen. Toen ik het las, moest ik best lachen, omdat ik meer dan de helft ervan had gedaan en het niet eens eng vond. Het is leuk hè, om je dat soort dingen te bedenken? Maar yay, groei, spannende dingen doen, awesome!
Flying is NOT easy. Toen ik de moed had om uit mijn comfortzone te stappen en verliefd te worden, had ik nooit gedacht dat het me zo veel pijn op zou gaan leveren… Maar ik ben blij dat ik de moed heb gehad om toen door te zetten 🙂
En wat betreft naar meer dingen gaan: ga zo door. Dat gaat zeker zijn vruchten afwerpen 🙂
Leren vliegen kost tijd 🙂 Wat goed dat je het nu anders aanpakt. Het zal soms misschien nog wel moeilijk zijn, maar dat maakt niet uit. Veel succes (en plezier!)
I know! En thanks!