Boyhood is een film twaalf jaar heeft geduurd om het witte doek te bereiken. Twaalf jaar, waarin meestal ook alle personages ouder werden, en -zoals dat gewoonlijk gebeurt- worden vervangen door een andere acteur. Niet in deze film. Over de loop van twaalf jaar volg je Mason Jr. van kind naar volwassene.
Mason (Ellar Coltrane), niet te verwarren met zijn vader, ook Mason (Ethan Hawke), is samen met zijn zus onderdeel van een gebroken gezin. Vader is er vandoor, moeder Olivia (Patricia Arquette) moet twee kinderen onderhouden en daarnaast haar studie afmaken. Ondertussen krijgen Mason Jr. en zijn zus Samantha (Lorelei Linklater) ook te maken met een reeks ‘vaders’, waaronder een gewelddadige dronkaard en een ex-militair.
Regisseur Richard Linklater wilde een film laten zien over gewone mensen. Daarom kun je in deze film ook geen grote plottwists tegenkomen en lijkt het alsof je naar de levens van je buren zit te kijken. En toch wordt het nooit saai. En voelt het ‘kijken naar de buren’-effect zo echt omdat de acteurs alles geven. Nergens voelt het geforceerd of gemaakt. Natuurlijk zit de film vol clichés, maar de film bewijst maar weer dat clichés soms gewoon werken.
Boyhood gaat over volwassen worden. En dat effect wordt extra benadrukt door het gebruik van dezelfde acteurs. Twaalf jaar werk aan de film is ook wel zichtbaar. Het zit prima in elkaar. Maar toch is het voor mij geen film die ik nog vaker terug zal zien. Hij was erg vermakelijk, maar hij liet nergens echt een indruk achter.
Wat ik wel een goede zet vond, was de vader. In plaats van hem een cliché ‘deadbeat dad’ te maken, is hij ook ondanks de scheiding volop aanwezig in het leven van zijn kinderen, van weekendtrips tot kampeervakanties tot graduations. Om kort te gaan: Boyhood is een aardige film. Bijzonder om het feit dat het idee van een film over de loop van twaalf jaar met dezelfde acteurs op te nemen vrij uniek is. Maar ik zal hem niet snel op een ‘Best of’-lijstje zetten.
Heb jij Boyhood al gezien? Wat vond je ervan? Laat het weten in de comments below!
Wegens Succes Gecanceld 
Ik ben benieuwd naar deze film. Grappig om te zien dat jij het niks bijzonders vindt, terwijl ik tot nu toe vooral lovende woorden had gelezen erover. Ik ga ‘m zeker nog zien!
Nog niet gezien, maar wil ‘m wel nog heel graag gaan bekijken. Dus staat op het lijstje… Ik vind Patricia Arquette een goede actrice.
Van mij een 9. Vond juist de gewoonheid deze film zo enorm sterk maken. Mijn recensie:
Herkenbaar, geloofwaardig en indrukwekkend. De superlatieven die over Boyhood zijn uitgestrooid ,zijn mijns inziens volledig terecht. Eerst zien, dan geloven, maar ik kan niet anders constateren dan dat ik de film tevens erg goed vond. Het verhaal interesseerde mij al, maar het feit dat het gros van de acteurs door de jaren heen meeverandert geeft de film nog een extra dimensie. Het had ook wel met verschillende acteurs gekunt (ik betwijfel of het de film minder geloofwaardig had gemaakt), maar het is mooi om Coltrane écht te zien opgroeien, zonder dat er een vervanger aan te pas komt.
Over Samantha valt hetzelfde te zeggen. Zeker in het eerste uur zijn de acteerprestaties van Linklater en Coltrane uitstekend. Later komt er wel meer klad in; de scenes met de oudere Mason zijn naar mijn mening minder interessant. De situaties in de eerste, pakweg, anderhalf uur zijn vooral erg herkenbaar en ontwapenend. Later wordt de film filosofischer van aard, wat vooral komt omdat Mason uitgesprokener wordt. De jeugd van Mason is geen blauwdruk voor de algemene gang van zaken in het leven van een opgroeiende jongen, maar toont wel de meeste ups en downs. Ik herkende veel uit mn eigen jeugd. Het woord cliche komt hier wellicht om de hoek kijken, maar ik heb me hier nergens aan gestoord. Bijna alle scenes waren namelijk raak; de dialogen klopten, het acteerwerk was uitstekend, en e.e.a. wordt ondersteund door mooie natuurbeelden, leuke culturele referenties en een fijne soundtrack. Pas aan het einde van de film schoot het acteerwerk van Coltrane mijns inziens iets te kort. De ”seize the moment’-scene aan het einde maakt veel goed, al vond ik het vreemd dat de film hier stopte. Natuurlijk was de film al meer dan 2,5 uur bezig, maar een echt einde is dit niet. Het voelt nu alsof Coltrane na deze scene zei: jongens, ik vind het mooi geweest. We stoppen hier. Op zich is dit natuurlijk wel het moment dat Mason de volwassenheid heeft bereikt, en is een verder plot niet meer nodig, maar toch werkte dit einde enigszins onbevredigend.
Over het algemeen genomen liggen de minpunten van deze film ‘em in de details, en heb ik vooral ontzettend genoten. Misschien niet de beste film van 2014, maar wel een van de betere.
4,5*