Fictie | Wakker

Met een zucht ga ik op mijn rug liggen. Zelfs in het holst van de nacht is het nooit écht donker. Door het gordijn komt er, bij wat wind, af en toe een streep licht binnen van een lantarenpaal op de hoek. En geluiden, een toeterende auto, muziek… Volgens de nieuwslezer op de radio, die ik uit pure verveling maar weer aangezet heb, is het half drie ’s nachts.

Bron: Pinterest.com

Zo gaat dat. In slaap komen lukt prima. Muziekje op de achtergrond en pitten maar. Sommige nachten gaat het goed, dan is de pijn op de achtergrond, of werkt de pil goed. Andere keren word ik wakker met pijn en lukt het gewoon niet meer om in slaap te komen. En dan ga ik liggen luisteren naar de radio. Nachtradio is een bijzonder gegeven. Veel luisteraars die inbellen, en regelmatig hardere muziek dan je van het uur verwacht zou hebben. Vast om automobilisten wakker te houden. Maar de nacht kent ook andere geluiden.

Sirenes, gierende banden over de rotonde. Stadsgeluiden die makkelijk genoeg zijn om bij te slapen, maar die tijdens slapeloosheid in Dolby Surround Sound door je kamer denderen. Ondertussen is de droger eindelijk stilgevallen en heeft plaatsgemaakt voor het zoemen van de ijskast. Er gebeurt niets, maar ook weer alles tegelijk. Terwijl ik opsta om uit verveling maar even naar de wc te gaan zie je een andere wereld, donkere wereld: schaduwen die vanuit het raam in je woonkamer vallen lijken een eigen leven te leiden wanneer ik niet kijk.

Het licht van de badkamer is fel en ik leun, zittend op de wc-bril, tegen de droger aan, die nog warm is. Langzaam zakken mijn ogen dicht. Want slapeloosheid heeft niets met vermoeidheid te maken. Waar het dan wel aan ligt? Geen flauw idee. Psychologen zouden het misschien houden op een hoofd dat te druk is, en dat kan soms wel kloppen, maar lang niet altijd!

Als ik ontwaak uit mijn gepeins zit ik nog steeds, half leunend tegen de droger, op het toilet. Uit gewoonte spoel ik door en was mijn handen. Op de klok in de kamer zie ik dat ik maar tien minuten heb zitten suffen. Met een kreun laat ik me weer in bed vallen. Ik gaap, knijp mijn ogen dicht en denk aan dat ik ooit gehoord heb dat, als je zou gapen met je ogen open, je oogball–

De wekker gaat.