
Bron: Pinterest.com
Sirenes, gierende banden over de rotonde. Stadsgeluiden die makkelijk genoeg zijn om bij te slapen, maar die tijdens slapeloosheid in Dolby Surround Sound door je kamer denderen. Ondertussen is de droger eindelijk stilgevallen en heeft plaatsgemaakt voor het zoemen van de ijskast. Er gebeurt niets, maar ook weer alles tegelijk. Terwijl ik opsta om uit verveling maar even naar de wc te gaan zie je een andere wereld, donkere wereld: schaduwen die vanuit het raam in je woonkamer vallen lijken een eigen leven te leiden wanneer ik niet kijk.
Het licht van de badkamer is fel en ik leun, zittend op de wc-bril, tegen de droger aan, die nog warm is. Langzaam zakken mijn ogen dicht. Want slapeloosheid heeft niets met vermoeidheid te maken. Waar het dan wel aan ligt? Geen flauw idee. Psychologen zouden het misschien houden op een hoofd dat te druk is, en dat kan soms wel kloppen, maar lang niet altijd!
Als ik ontwaak uit mijn gepeins zit ik nog steeds, half leunend tegen de droger, op het toilet. Uit gewoonte spoel ik door en was mijn handen. Op de klok in de kamer zie ik dat ik maar tien minuten heb zitten suffen. Met een kreun laat ik me weer in bed vallen. Ik gaap, knijp mijn ogen dicht en denk aan dat ik ooit gehoord heb dat, als je zou gapen met je ogen open, je oogball–
De wekker gaat.
Vind het wel een leuk genre wat je maakt Daan.
In het begin dacht ik , ga door , maak het af.
Maar nu denk ik , leuk , proeven , verleiden en verder mag je het verhaal zelf in vullen.
Er zijn immers al genoeg hele boeken geschreven, altijd een open einde laten…
Nicht schlecht !!
Dankjewel!